W związku z setną rocznicą śmierci Gabriela Narutowicza Miasto Stołeczne Warszawa postanowiło przeprowadzić Konkurs na opracowanie koncepcji pomnika prezydenta. Obszar objęty opracowaniem jest zlokalizowany w dzielnicy Ochota na Placu Narutowicza, którego przestrzeń publiczna zostanie przekszatałcona w związku z planowaną przebudową Placu. Uczestnikom Konkursu pozostawiono swobodę w doborze materiałów i sposobie zagospodarowania przestrzeni mając na uwadze istniejący projekt przekształcenia całego Placu.
W marcu 2022 roku rozstrzygnięto pierwszy Konkurs na posadownienie pomnika, który został unieważniony w związku z przekroczeniem kosztu realizacji inwestycji zaproponowanego przez zwycięzcę na etapie negocjacji pokonkursowych.
Szczegóły >> Wyniki pierwszego Konkursu
W Konkursie złożono 9 opracowań.
Materiały zostały opublikowane dzięki uprzejmości i za zgodą Organizatora Konkursu.
Józef Gałązka, Urszula Prokop
Uzasadnienie wyboru pracy:
Pracę uznano za najlepszą ze względu na atrakcyjność kompozycji, lekkość, skromność, prostotę formy, dobre wkomponowanie zarówno w obecną przestrzeń placu Narutowicza jak i w projekt jego planowanego zagospodarowania.
Koncepcja w wysokim stopniu odpowiada wytycznym Zamawiającego, określonym w regulaminie konkursu. Spełnia też wymogi dotyczące opracowania pracy konkursowej.
Magdalena Jeleńska, Małgorzata Mizielińska
Uzasadnienie wyboru pracy:
Sędziowie docenili atrakcyjność i bezpretensjonalność kompozycji, jej nawiązanie do stylistyki lat 20-tych XX wieku, dobre proporcje między cokołem a popiersiem, dobre wpisanie się w istniejącą przestrzeń placu oraz rozbudowany na tle innych prac zakres opracowania pod względem projektowanej zieleni. Sędziowie uznali też za interesujące, że zastosowany materiał okładziny cokołu nawiązuje do historii dzielnicy i pomnika Lotnika.
Koncepcja w wysokim stopniu odpowiada wytycznym Zamawiającego, określonym w Regulaminie konkursu. Spełnia też wymogi dotyczące opracowania pracy konkursowej.
Helena Kułak-Świerblewska, Jakuba Cap, Katarzyna Ferster
Uzasadnienie wyboru pracy:
Sędziowie docenili kompozycję jako próbę zdynamizowania formy pomnika przez zastosowanie przegród wykonanych z miedzi. Wydzielenie z ich pomocą różnych przestrzeni funkcjonalnych sprawia, że projektowana forma w ciekawy sposób wpisuje się w obecne i docelowe zagospodarowanie placu. Zastosowany materiał zapewnia natomiast zmienność elementów rzeźbiarsko-architektonicznych w czasie ze względu na różnice w kolorze miedzi w zależności od kierunku padania światła słonecznego – w ciągu dnia oraz ze względu na zmieniające się z czasem wybarwienie.
Sędziowie ocenili jednak przegrody jako zbyt ciężkie elementy tła, dominujące nad roślinnością i popiersiem, dzielące przestrzeń placu, stanowiące barierę wizualną i fizyczną. Ponadto, tworzą one zakamarki, które w ocenie sędziów stanowią zaproszenie do aktów wandalizmu.